ตอนที่ 02 จบไปแล้ว ต่อไปเป็นตอนที่ 03 มีตัวละครตัวใหม่ออกมาด้วย
มือใหม่หัดแปล ผิดเพี้ยนตรงไหน แนะนำติชมได้เลยนะคะ
ตรงนั้น…… ตรงนั้น มีแต่ร่างกายมนุษย์
คนตายทุกหนทุกแห่ง
“ไฟไหม้ สิ่งก่อสร้างต่างๆ ตกลงมา และสิ่งของ…..”
“ฉันไม่รู้ว่าพวกมันคือตัวอะไร
“ได้โปรด ช่วยฉันด้วย
“ได้โปรดเถิดพระเจ้า ฉันจะตายอย่างนี้ไม่ได้ ไม่ใช่ที่นี่
“ไม่ใช่แบบนี้
“ได้โปรด”
“ไอ้โง่เอ้ย !
“ตาย แก แม่ม—“
“ต้องออกไปจากที่นี่ เดี๋ยวนี้“
สิ่งเดียวที่เธอไม่ได้ขโมยมาจากยายแก่แบลร์คือตัวตัดสัญญาณกล้องปลายจมูกและพูดว่า “ฉันกลัวมาก!”
“แต่มันก็ยังดีเป็นบ้า เครื่องหมายพวกนี้เป็นสิ่งสำคัญ ยินดีต้องรับสู่นรก ทุกท่าน ถึงเวลาสนุก และทำเงินแล้ว”
พ่อของฉันได้พูดบางอย่างใว้ว่าคุณจะไม่ได้รู้ว่าคุณกำลังมองหาบางสิ่งบางอย่างจนกว่าคุณจะพบมัน
“ที่นี่มันน่าขนลุกเป็นบ้า แย่ยิ่งกว่าห้องนอนพ่อแม่ฉันซะอีก”
“อืม…ลอริน? พอจะช่วยอธิบายให้ฟังอีกทีได้ป่าว? ว่าเราจะรวยกันแน่ ๆ ใช่ไหม?”
2 ปีก่อนฉันเป็นเชียร์ลีดเดอร์ผมทองสุดฮอต ปีที่แล้วฉันอยู่ในสโมสรคณิตศาสตร์เป็นหัวหน้าทีมดีเบท ตอนนี้…
“แค่คิดว่ามันเป็นเกม ฮอกก์ เหมือนล่าไข่อีสเตอร์”
“ช่าย กับมอนสเตอร์”
“เรื่องบ้านี่มันไม่จริง หยุดพยายามพูดถึงซักที”
ฉันกำลังคิดว่าฉันอาจไปเรียนที่วิทยาลัยในฝรั่งเศสปีหน้าและเป็นนางแบบ แค่แม่ง
“โอเค สำหรับครั้งสุดท้าย สาวน้อยคนนี้ ลินน์ มาที่นี่เพื่อสร้างหนังมอนสเตอร์กับเพื่อน ๆ ชุดสูท เลือดปลอม และพวกเวรนี่ โอเค๊ ? แล้วผิดพลาดตรงไหน”
“เธอจบสถาบัน หมอคิดว่าบางทีเธออาจจะถูกข่มขืน รุมโทรม เห็นว่าฆาตกรออกมาแถวนี้ ฉันคิดว่าเป็นเพื่อนเธอนั่นแหละ บอกตรง ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คลาวน์ได้นี่มาตอนที่เขาทำงานอยู่ดรงพยาบาล เด็กโง่นั่นกลับมาทั้งที่ไม่รู้มาก่อน มีคนมาที่นี่ เขียนพวกนี้ทั้งข้างใน ข้างนอก ไม่มีความหมาย ฉันเข้าใจมัน อย่างน้อยแกก็มีนี่”
“มันก็แค่ก็อปปี้ถูก ๆ จาก Ebay มีของแท้แค่ 3 ชิ้นในโลก ย้อนไปหลายพันปีก่อน”
สิ่งที่คุณไม่อาจคาดเดาเกี่ยวกับฉัน : ฉันใส่ชุดนอน Hello Kitty นอนทุกคืน ฉันชอบเพลงคันทรี่ นักร้อง nashville คลาสสิก…พวกเขาเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอย่างนึง
“การขอร้อง เวทมนต์ที่ทรงพลัง สรรเสริญปีศาจ สรรเสริญพระเจ้า”
ถ้าไม่ใช่เพื่อฉัน น้องสาวของฉันยังคงมีชีวิตอยู่
“สรรเสริญความตาย มันคือปริศนา เหมือนสัญลักษณ์ในห้องน้ำ? มันหมายถึงแม่น้ำโคไซทัส วงกลมที่เก้าของนรก ที่ที่เหล่าหกปีศาจที่มีชื่อในวิดีโอใช้เวลาในการพยายามยึดครอง มันเป็นแค่ชื่อที่บอกใบ้ในหนังสือ ไม่มีใครได้คำตอบ…ยกเว้นคนที่พ่นสีเพ้นท์มันไปทั่วเมืองและพวกเราตอนนี้”
“คนพวกนี้ มหาเศรษฐี พวกนั้นคิดว่าของจริง พวกเขาต้องจ่ายให้กับสิ่งที่เราได้ถ้าใด้เห็น แล้วเราก็มองลงไปและเซ็น ขายมันให้พวกนั้น และบางทีเธอก็รู้…มาลองสองคาถาก่อนที่จะไปเถอะ แค่หนุก ๆ และ….เห้ย”
“โอ้ว มีคนตกลงมา”
“ย๊าก แก”
“คลาวน์…”
“ฮอกก์ พอได้แล้ว”
“ผมเพิ่งเริ่มเองนะ…”
“โกหกทั้งเพ! ล่าไข่อีสเตอร์ไรว๊ะ พระเจ้า เราเป็นอะไร เหมือน สักสิบหรือสักอย่างไหมว๊ะ ? ใครจะขับรถให้ฉันมั่ง ?”
“จะเล่นแบบนี้เหรอ? ก็ได้ ฉันเดินเองก็ได้”
คลาวน์ , เรมอน , เจ. ฟอช , แฟนฉัน อาร์มี่ แบรท เมนซ่าคลับไอคิวมี braingasm ที่กำลังดูสตีเฟ่นคิง ‘มัน’ คิดว่าโลกนี้ขับเคลื่อนโดยพวกโง่จัญไร (ฉันยังคงพยายามที่จะบอกเขา) ต้องการเปิดห้องพร้อมมื้อเช้าตอนเราเรียนจบ กับร้านอาหารเล็ก ๆ ที่เขาสามารถเป็นเชฟได้
“ลอว์ริน เอ่อ…เธอไม่ได้พูดถึงเด็กผู้หญิง เธอไม่ได้พูดถึงอะไรที่เกิดขึ้นที่ฉันเห็นในวิดิโอ”
“ฉันรักคุณ คลาวน์”
“มันกำลังเปลี่ยนไป มันจะ…”
“ฉันรักคุณ แค่เชื่อฉัน โอเค๊? เราต้องอยู่ที่นี่ ทำให้เสร็จ ด้วยคนที่เหลือ เด็กคนนั้น ฟุตเทจกำลังเปลี่ยน…”
…ไม่มีอะไรสำคัญ
“ช่าย อย่างที่ผมต้องการนังบ้าอย่างเธอ ทำเหมือนว่าฉันโง่ เวรตะไล”
“ไอ้คนที่มันเขียนนี่ ทำไมมันไม่ใส่คำตอบใว้ด้วยวะ? แล้วจะรู้ได้ไงว่าตอบถูกรึเปล่า? แล้วจะทำบ้าอะไรได้มั่งเนี่ย…ฉัน –นั่นอะไรวะ? -:GUFFF:- ทำงี้เพื่ออะไรวะ? โอ๊ย…ปากฉัน…คิดว่าฉัน…”
“สิ่งที่มันจะหลุดออกมาจากปากแกน่ะ มันไม่ควรจะออกมา ไม่เคยมีใครสอนรึไง?”
To be continue…